KEDİ ve NAH

Bir anne olarak 23 Nisan günü çocuğumu pijamalarını çıkarıp üstünü giyinmesi konusunda tehditlerle odasına yolladım ve ben de yanlışlıkla açık kalan kanaldan pasta yapımı tariflerini seyrediyorum. Kalkıp değiştirmeye üşendiğim için evde pasta yapmaya meyyal, ilgili anne sanılıyorum.
Ayaklarımı da koltuğun minderlerini aşağıya indirip onların üstüne koydum (ellerimi kullanmadan sadece ayaklarımla) ki, kan deveranı olsun, huzurum artıp olaylara olan feveranım azalsın.
Bu korkunç espri kuşağından aile üyelerinin minimumda etkilenmesi için birazdan mutfağa gidip büyük bir bardak su içmeyi planlıyorum. Hem vücuttaki toksik atıkların atılımının hızlanması hem de ferahlamak amacıyla.
Memo 243 Nisan'da (uzay çağında da bu ulvi bayram devam edecek fakat ışık yılları filan derken 243 nisana ulaşacaktır) da çocukların çok mutlu olacağını söylüyor.
Öğretmeni okula gelmek istemeyen gelmeyebilir demiş ama bunun palavra olduğunu biliyorum. Bir anne sezgisi diyelim.
Memo şimdi bir gofret aldı onu yiyor fakat benim yapacağım pasta için de heyecanlandığını söyledi. Ona yarı açık gözlerle çok üşenerek "hmm" diyerek gülümsedim. Konuyu uzatıp benden konuşmalı cevaplar bekleyecek diye korkuyorum. Uykum kaçınca çok sinirli oluyorum çünkü.
Sanırım bu kanal zaten pasta ile ilgili değil, otellerle ilgiliymiş. Otel mutfaklarında pişen pastaları göstermişler, şimdi odalara geçtiler.
Şu anda o otelde olmak istiyorum. Oda servisi telepatiyle çalışsın ve kanalı değiştirmeyi ve baby tv'yi açıp kselofoni sesiyle tatlı tatlı uyumak istediğimi anlasın, gelsin kanalı değiştirsin.
Ama çıkarken kapıyı kapatırken de çok sessiz olsun.
Uykum kaçınca çok sinirli oluyorum.
23 nisan kutlu lsun