KEDİ ve NAH

Hey sen! Hayattan çeşitli umutları olan. Öyle görüyorum ki piranha korkun da yok. Eğer umutlarını yitirmeye meyyal biri olsaydın piranhalardan da korkardın. Her denize girişinde bir köpekbalığı ya da bir dizi piranha seni bekliyor sanabilirdin. Ama sanmadın, helal olsun.
Beni ele alırsak; piranhadan değil ama (çünkü piranha çok mantıksız) köpekbalıklarından çok korkuyorum. Mesela Çeşme büyük plajda dahi bir köpekbalığı gelip götümü ısıracak gibi geliyor ki Çeşme Büyük Plaj'ı bilenler ne kadar sığ olduğunu, köpekbalığı gelirse orada göbeğinin pişik olacağını gayet iyi bilir.
Ama buna engel olamıyorum. Hayır, çocukken gelip bir köpekbalığının tacizine de uğramadım ki, psikolojik bir çözüm de bulamıyorum.
Galiba ben bu köpekbalığını birilerine benzetiyorum. Ama bunu kinayeli bir şekilde demiyorum. Yani "birilerine benzetiyorum" derken ses tonum mahalle karısı gibi uzaya uzaya bir şey anlatmaya çalışmıyor. Gerçek bir tonda, merakla.
Yani bu şekilde. Yaz geldi diye özel bir sevinç duymuyorum. Ama kıştan iyi tabii ki.