BİR ALTINA SIÇMA HİKAYESİ!

 

                               

Kakası gelenler, müjde!
Artık altına zçmak ayıp olmaktan çıkıyor. Nasıl mı? Hemen anlatayım...
Şimdi benim bu hayattaki en büyük korkularımın başında altına sçmak geliyordu. Ta ki bir arkadaşım on sekiz yaşına gelip kocaman kız olana ve annesi ile uzun bir otobüs yolculuğu yaptığı o günü anlatana kadar.
Bu arkadaşım İstanbul'dan yola çıkıp Adana'ya mı, Mersin'e mi, bir yere gidiyor, yolda aşırı kakası geliyor ve annesi yavaşça şöförün yanına gidip "Afedersiniz şöför bey, kızımın acil tuvalete gitmesi gerekiyor" diyor, şöför "Mola yerine az kaldı, bekleyin biraz" diyor, annesi yerine döndüğünde "Kızım dişini sıkıver, mola yerine az kalmış" diyor, arkadaşım "mümkün değil, kurtarmıyor" diyor, annesi yine yavaşça şöförün yayına gidip "şöför bey, kızım müşkül durumda, muhakkak durmak icap eder" diyor (çünkü annesi eski istanbullu) ve şöför aşırı gıcık biri olduğu için "Mola yerine kadar bekleyin" diye kestirip atıyor, derken arkadaşım altına sıçıyor.
Midenizi bulandırmak da istemiyorum ama hem de ishal.
Eski İstanbul hanımefendileri bazen şok geçirince fazla açık sözlü olurlar, kadıncağız panikten son derece kibar bir şekilde "Hiiii kızım sıçtı. Kızım sıçtı. Kızım neden sıçtın, keşke azıcık daha götünü tutabileseydin" diyerek hakiki duygularını dile getirmiş ama öldürmeyen olay insanı güçlendirir ya, arkadaşım o günden sonra bir daha altına sıçmamış.
Şöför hayvanı otobüsü sağa çekip (nasihatten anlamayanın hakkı kötekti aslında ama neyse) çalıların orada devamını yapmak için durmuş fakat devamı yokmuş. Benim arkadaş (Allabbelamı versin bu arkadaş ben değilim, bak na sana yemin sayın okur) yapacak başka bir şeyi kalmadığı için ıslak mendillerle temizlik yapılmış fakat maalesef o dönemler ıslak mendiller şimdiki gibi hassas değil, kolonyalı, neyse ama silinmiş ya senonabak. Bavul kapağı açılıp tüm bavullar aşağı indirilmiş, bizimkinin bavulu bulunmuş, karanlıkta beyaz kıyafetler fosforlu fosforlu konfeti gibi etrafa yayılmış, içinden temiz kıyafetler bulunmuş ve olay yarım saat rötar ile halledilmiş. E tabii otobüse geri dönerkenki bakışları hayal etmek istemiyorum. Bence siz de etmeyin.